Medh nedir? Medh; Birisinin iyiliğini, iyi vasıflarını söylemek. Övmek.
Medh İle İlgili Hadisler
Babası (ra)’ndan naklediyor: “Beni Amir heyetiyle Resulullah (sav)’ın yanına gitmiştik. “Sen bizim efendimizsin!” diye hitap ettik. “Efendi, Allah’tır!” buyurdular. Biz: “Fazilette en ileride olanımız, mertlikte en başta gelenimizsin!” dedik. Bize: “Söylediğinizin hepsi bu veya buna yakın bir söz olsun. Şeytan sizi (mübalağalı medhlerde) koşturmasın buyurdular.
Ravi: Mutarrif İbnu Abdillah
Kaynak: Ebu Davud, Edeb 10,(4806)
Hz. Ömer (ra)’in şöyle söylediğini işittim: “Resulullah (sav)’ı dinledim diyordu ki: “Hakkımda, Hıristiyanların Meryem oğlu İsa’ya yaptıkları aşırı övgülerde bulunmayın. Şurası muhakkak ki ben bir kulum. Benim için “Allah’ın kulu ve elçisi” deyin.” [Teysir, bu hadisi Müslim’de rivayet ettiğine işaret eder. Ancak rivayet Müslim’de mevcut değildir]
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Buhari, Enbiya 44
Bir adam, Resulullah (sav)’ın yanında bir başkasını medh u sena etmişti. “Yazık sana! Arkadaşının boynunu kestin” buyurdular ve bunu üç kere tekrar ettiler. Sonra da şu açıklamayı yaptılar: “Bir kimse kardeşini illa da övecekse bari: “Falancayı zannederim, ona Allah kafidir. Ben Allah’a karşı kimseyi tezkiye etmem (çünkü Allah herkesi benden iyi bilir). -Ondan (böyle bir fazilet) biliyorsa- falanca şöyle şöyledir” desin.”
Ravi: Ebu Bekre
Kaynak: Buhari, Şehadat 16 , Edeb 54, 95; Müslim, Zühd 65, (3000); Ebu Davud, Edeb 10, (4805)
Resulullah (sav), meddahların ağzına toprak saçmamızı emretti.
Ravi: Ebu Hureyre
Kaynak: Tirmizi, Zühd 55, (2396)