Resulullah (sav) Sabit İbnu Kays’ı kaybetmişti. Bir adam: “Ey Allah’ın Resulü! Ben onun yerini biliyorum!” dedi ve gidip evinde oturmuş, başı önde ağlıyor vaziyette buldu. “Neyin var, (niye ağlıyorsun)?” dedi. “(Sorma), Şerr var! Sesim, Resulullah (sav)’ın sesinin üstüne çıkıyordu, bütün amelim gitti, cehennemliğim” dedi. Adam, Sabit’in bu sözlerini işitince doğru Aleyhissalatu vesselam’a geldi ve durumu haber verdi. “Ona git ve söyle” buyurdular, “sen cehennemlik değilsin, bilakis sen cennetliksin!”
Ravi: Enes
Kaynak: Buhari, Menakıb 25, Tefsir , Hucurat 1; Müslim, İman 187, (119)
Müslim’in bir rivayetinde: “Allah Teala’nın şu ayeti indiği zaman (mealen): “Ey iman edenler! Seslerinizi, Peygamberin sesinden fazla yükseltmeyin…” (Hucurat 2), Sabit (ra) evinde oturup ağlamaya başladı. Resulullah (sav) onu aradı…” şeklindedir.
Ravi: Enes
Kaynak: Müslim, İman 187, (119)