İmam Malik’e ulaştığına göre, Ömer İbnu’l-Hattab ve Abdullah İbnu Mes’ud, Salim İbnu Abdillah, Kasım İbnu Muhammed, İbnu Şihab, Süleyman İbnu Yesar (ra) şöyle hükmediyorlardı: “Kişi evlenmezden önce hanımını boşadığına dair yemin eder de sonra (yeminini tutmayarak) günah işlerse, işte bu, evlenince o adama gerekli olur.”
Ravi:
Kaynak: Muvatta, Talak 73, (2, 584)
Evleneceğim her kadın boştur diyen kimse hakkında derdi ki: “Bu kimse, kadının mensup olduğu kabileyi veya muayyen bir kadını ismen belirterek zikretmemişse, -malik olduğu hariç-onun bu sözüne hiç bir şey gerekmez.”
Ravi: İbnu Mes’ud
Kaynak: Muvatta, Talak 73, (2,585)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Boşama, azadlık, satış malik olunan şeyler için caizdir. Kim günah bir şey üzerine yemin ederse ona yemin yoktur. Kim sıla-ı rahmi keseceğim diye yemin ederse, ona da yemin yoktur. Nezir de kendisiyle Allah’ın rızası taleb edilen şeyler üzerine yapılır.”
Ravi: Amr İbnu Şuayb (an ebihi an ceddihi)
Kaynak: Ebu Davud, Talak 7, (2190, 2191, 2192); Tirmizi, Talak 6, (1181)
Allah talakı, nikahtan sonraya koymuştur.
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Buhari, Talak 9, (Bab başlığında senetsiz olarak kaydetmiştir.)