Ben Resulullah (sav)’ın ne sükürrüce (denilen tahta sofra) üzerinde yemek yediğini, ne ona inceltilmiş (yufka) ekmek ) yapıldığını ve ne de yemek masası (hıvan) üzerinde yemek yediğini hatırlamıyorum.” Enes’in bu sözünü rivayet eden Katade’ye “Pekiyi neyin üzerinde yemek yiyorlardı?” diye sorulmuştu, “Sofralar üzerinde” diye cevap verdi.
Ravi: Enes
Kaynak: Buhari, Et’ime 8, 26, Rikak 17; Tirmizi, Et’ime 1 (1789)
Sehl İbnu Sa’d radıyallahu anh’a sordum: “Resulullah (sav) hiç (kepeksiz has undan yapılmış) beyaz ekmek yedi mi?” Bana şu cevabı verdi: “Hayır! Resulullah (sav) Allah’ın O’nu peygamber olarak gönderdiği günden ölünceye kadar hiç beyaz ekmek görmedi.” Ben tekrar sordum: “Elekleriniz var mıydı?” “Hayır!” dedi, “Aleyhissalatu vesselam Allah’ın kendisini peygamber olarak gönderdiği günden ölünceye kadar hiç elek görmemiştir.” “Öyleyse,” dedim, “siz arpa ununu elemeden nasıl yiyebiliyordunuz?” “Arpayı öğütüyorduk, sonra üflüyorduk. Üfrüğümüzün tesiriyle uçabilen (kepek) uçuyor geri kalan kısmına su katıp [hamur yapıyor] ve yiyorduk” diye cevap verdi.
Ravi: Ebu Hazım
Kaynak: Buhari, Et’ime 22,10; Tirmizi, Zühd 38, (2365)
Biz Resulullah (sav)’ın yanında yemeğe oturunca, Resulullah (sav) yemeye başlamadıkça, kesinlikle elimizi yemeğe vurmazdık. Bir seferinde yine O’nunla yemeğe oturmuştuk. Derken bir cariye (küçük kız çocuğu) geldi, sanki arkasından bir iteni var gibi hemen elini yemeğe soktu. Resulullah (sav) elinden tuttu. Arkadan bir bedevi geldi, sanki onun da arkasından iten biri vardı, alelacele o da elini yemeğe soktu. Aleyhissalatu vesselam onun da elinden tuttu. Ve şunu söyledi: “Şeytan, üzerine Allah’ın ismi zikredilmeyen yemeği kendine helal addeder. Nitekim, sayesinde yemeğimizi kendine helal kılmak için bu cariyeyi getirdi. Ben de elinden tuttum. Bunun üzerine şu bedeviyi getirip onunla yemeği kendine helal kılmak istedi, ben onun da elinden tuttum. Nefsim elinde olan Zat-ı Zülcelal’e yemin olsun şeytanın eli o ikisinin eliyle birlikte avucumdadır.” “Resulullah (sav) bunları söyledikten sonra besmele çekip yemeye başladık.
Ravi: Huzeyfe
Kaynak: Müslim, Eşribe 102, (2017); Ebu Davud, Et’ime 16, (3766)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Sizden kim bir şey yerse “Bismillah (Allah’in adıyla)” desin. Bidayette söylemeyi unutmuşsun sonunda şöyle söylesin: “Bismillahi fi evvelihi ve ühirihi (başında da sonunda da Bismillah).”
Ravi: Aişe
Kaynak: Ebu Davud, Et’ime 16, (3767); Tirmizi, Et’ime 47, (1859)
Resulullah (sav) ashabından altı kişi içerisinde yemek yiyordu. Derken bir bedevi geldi. (Besmele çekmeksizin) iki lokmada yutuverdi. Resulullah (sav): “Eğer bu adam besmele çekseydi yemek hepinize yeterdi!” buyurdu.
Ravi: Aişe
Kaynak: Tirmizi, Et’ime 47, (1859)
Resulullah (sav)’ın Ashabı dediler ki: “Ey Allah’ın Resulü! biz yiyoruz, ancak bir türlü doymuyoruz (ne yapalım)?” Bunun üzerine, Resulullah: “Ayrı ayrı yemekte olmayasınız?” diye sordu. “Evet” dediler. Resulullah da: “Öyleyse yemeğinizde toplanın (bir sofra kurarak hep beraber yiyin), yemeğe Allah’ın ismini zikrederek (Bismülahirrahmanirrahim diyerek) başlayın. Böyle yaparsanız yemeğiniz, hakkınızda mübarek kılınır.”
Ravi: Vahşi İbnu Harb (an ebihi an ceddihi) Vahşî İbnu Harb el-Habeşi
Kaynak: Ebu Davud, Et’ime 15, (3764); İbnu Mace, Et’ime 17, (3286)
Resulullah (sav) otururken bir adam besmele çekmeden yemek yiyordu. Yemeğini yemiş, geriye tek lokması kalmıştı. Onun ağzına kaldırırken: “Bismillahi evvelehü ve ahirahu” dedi. Bunun üzerine Resulullah (sav) güldü ve: “Şeytan onunla birlikte yemeye devam etti. Ne zaman ki Allah’ın ismini zikretti, karnındakileri hep kustu” buyurdu.
Ravi: Ümeyye İbnu Mahşiyy
Kaynak: Ebu Davud, Et’ime 16, (3768)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Kişi evine döndüğü zaman içeri girerken ve yemek yerken Allah’ın adını zikrederse, şeytan (avenelerine): “Size burada gecelemek de yok akşam yemeği de yok!” der. Ama kişi, eve girerken Allah’ı zikreder fakat akşam yemeğini yerken zikretmezse, şeytan (avenelerine): “Akşam yemeğine kavuştunuz ama burada gecelemeniz mümkün değilr der. Adam eve girerken ve yemeğe başlarken “Bismillah!” diyerek Allah’ı zikretmezse, şeytan (avanelerine): “Yemeğe de yetiştiniz, yatmaya da!” der.”
Ravi: Cabir
Kaynak: Müslim, Eşribe 103, (2018); Ebu Davud, Et’ime 16, (3765)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Sizden kimse sakın sol eliyle yiyip içmesin. Çünkü şeytan soluyla yer içer.”
Ravi: İbnu Ömer
Kaynak: Müslim, Eşribe 106, (2020); Muvatta, Sıfatu’n-Nebiyy 5, (2, 922, 923); Ebu Davud, Et’ime 20, (3776);
Resulullah (sav)’ın yanında bir adam sol eliyle yemek yemişti. “Sağınla ye!” ferman buyurdu. Adam: “Yiyemiyorum!” dedi. Bunun üzerine Aleyhissalatu vesselam: “Yiyemez ol! Onu böyle demeye kibri sevketti.” buyurdular. Bundan sonra elini ağzına kaldıramadı.
Ravi: Seleme İbnu’l-Ekva
Kaynak: Müslim, Eşribe 107, (2021)
Resulullah (sav)’ın terbiyesinde bir çocuktum. Yemekte elim, tabağın her tarafında dolaşıyordu. Resulullah (sav) bana ikazda bulundu: “Evlat! Allah’ın ismini an, sağınla ye, önünden ye.” Bundan sonra hep böyle yedim.
Ravi: Ömer İbnu Ebi Seleme
Kaynak: Buhari, Et’ime 2, 3; Müslim, Eşribe 108, (2022); Muvatta, Sıfatu’n-Nebiyy 32, (2, 934); Ebu Davud, Et’ime
Abdullah İbnu İkraş İbnu Züeyb babasıdan naklediyor: “Kavmim Beni Mürre İbnu Abid, benimle mallarının sadakasını Resulullah (sav)’a gönderdi. Medine ye gelince O’nu (sav) Muhacir ve Ensar’ın arasında oturmuş buldum. Elimden tutup beni Ümmü Seleme radıyallahu anha’nın evine götürdü. Varınca: “Yiyecek bir şey var mı?” diye sordu. Bize, içerisinde bolca serid ve (kuşbaşı) et parçaları olan bir tepsi getirildi. Ondan yemek için yanaştık. Ben elimle kabın her tarafını yokladım. Resulullah (sav) önünden yedi. (Bir ara) sol eliyle sağ elimden tuttu ve: “Ey İkraş! bir yerden ye. Çünkü (kabın içindeki yemek) tek bir yemektir. (Her taraf birdir)” buyurdu. Sonra bize, içerisinde taze ve kuru çeşitli hurmalar bulunan bir tabak getirildi. Bu sefer önümden yemeye başladım. Resulullah (sav)’ın eli ise, tabağın her tarafında dolaşıyordu. Bana da: “Ey İkraş! Dilediğin yerinden (alıp) ye. Çünkü (tabağın içindekilerin hepsi) aynı çeşit değil” buyurdu. Sonra bize su getirildi. Resulullah (sav) elini yıkadı, elinin ıslaklığı ile yüzünü kollarını ve başını meshetti ve: “Ey İkraş! Bu, ateşte pişenden (yenince alınması gereken) abdesttir” buyurdu.
Ravi: Abdullah İbnu İkraş İbnu Züeyb
Kaynak: Tirmizi, Et’ime 41, (1849); İbnu Mace, Et’ime 11, (3274)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Bereket yemeğin ortasına iner. Öyleyse kenarlardan yiyin, ortadan yemeyin.”
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Tirmizi, Et’ime 12, (1806); Ebu Davud, Et’ime 18, (3772)
Ebu Davud’daki rivayet şöyledir: “Sizden biri, bir yemek yeyince yemek kabının üstünden yemesin, aşağısından yesin. Zira, bereket üstünden iner.”
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Ebu Davud, Et’ime 44, (3834)
Resulullah (sav) kişinin arkadaşlarından izin almadan iki hurmayı birlikte yemesini yasaklamıştır.
Ravi: İbnu Ömer
Kaynak: Buhari, Et’ime 44, Mezalim 14, Şirket 4; Müslim, Eşribe 151, (2045); Ebu Davud, Et’ime 44, (3834); Tirmizi
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Eti bıçakla kesmeyin. Çünkü bu, yabancıların işidir. Siz dişlerinizle kemirerek yiyin. Çünkü bu, sıhhat ve afiyet için daha iyidir.
Ravi: Aişe
Kaynak: Ebu Davud, Et’ime 21, (3778)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ben dayanarak yemem.”
Ravi: Ebu Cuhayfe
Kaynak: Buhari, Et’ime 13; Tirmizi, Et’ime 28, (1831); Ebu Davud, Et’ime, 17, (3769); İbnu Mace, Et’ime 6, (
Resulullah (sav)’ı çömelir vaziyette durup hurma yerken gördüm.
Ravi: Enes
Kaynak: Müslim, Eşribe 149, (2044); Ebu Davud, Et’ime, 17, (3771)
Ebu Davud’dan gelen diğer bir rivayette: “Resulullah’a bayat bir hurma getirilmişti. Kurtları çıkarmak için kontrol etmeye başladı.
Ravi:
Kaynak: Ebu Davud, Et’ime 43, (3832, 3833)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Biriniz yemek yeyince, yalamadıkça veya yalatmadıkça elini (mendile) silmesin.”
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Buhari, Et’ime 52; Müslim, Eşribe 129, (2031); Ebu Davud, Et’ime 52, (3847)
Resulullah (sav), parmakların ve kapların yalanmasını emretti ve dedi ki: “Siz, bereketin, yemeğinizin hangi (parça)sında olduğunu bilemezsiniz. Öyleyse birinizin lokması düşecek olursa, onu alıp bulaşan ezayı temizlesin, sakın şeytana terketmesin. Parmaklarını yalamadıkça elini mendille de silmesin. Zira o, taamınızın hangisinde bereket bulundugunu bilemez.”
Ravi: Cabir
Kaynak: Müslim, Eşribe 136, (2034); Tirmizi, Et’ime 11, (1803)
Rezin, Hz. Enes radıyallahu anh’tan yaptığı bir rivayette şu ziyadeyi kaydetmiştir: “Zira yemek kabı, kendisini yalayıp yıkayana istiğfarda bulunur ve: “Beni şeytandan kurtardığın gibi, Allah da seni ateşten kurtarsın” der.”
Ravi: Enes
Kaynak: Rezin
Tevrat’ta okudum: “Yemeğin bereketi, yemekten sonra (el ve ağzı) yıkamadadır” diyordu. Bunu Resulullah (sav)’a söyledim: “Yemeğin bereketi yemekten önce ve sonraki yıkamalardadır” buyurdular.
Ravi: Selman
Kaynak: Ebu Davud, Et’ime, 12, (3761); Tirmizi, Et’ime 39, (1847)
Resullullah (sav) buyurdular ki: “Şeytan muhakkak ki hassastır, cidden pek hassastır. Kendinizi ondan sakındırın. Kim elinde et kokusu olduğu halde geceler, sonra da kendisine bir fenalık ulaşırsa sakın ha nefsinden başkasını suçlamasın.”
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Tirmizi, Et’ime 48, (1861); Ebu Davud, Et’ime 54, (3852)
Resulullah (sav) bir gün heladan çıkmıştı. Hemen kendisine bir yemek takdim edildi. (O da kabul buyurdu. Ashabtan bazısı:) “Size abdest suyu getirmeyelim mi?” dediler. Onlara: “Namaza halkınca abdest almakla emrolundum!” cevabını verdi.
Ravi: İbnu Abbas
Kaynak: Müslim, Hayz 118, (374); Ebu Davud, Et’ime 11, (3760); Tirmizi, Et’ime 40, (1848); Nesai, Taharet 10
Resulullah (sav) kafir bir misafir ağırlamıştı. Derhal onun için bir keçinin sağılmasını emretti. Keçi sağıldı. Kafir sütunu içti. Sonra diğer bir keçinin daha sağılmasını emretti. (Adam doymadı). Bu suretle tam yedi keçinin sütunu içti. Adam yatıp, sabah olunca müslüman oldu. Resulullah (sav) bir keçi sağılmasını emretti. Sütunu adam içti, sonra ikinci bir başka keçi daha sağıldı. Fakat bunun sütunu tamamen içemedi. Bunun üzerine Resulullah (sav): “Mümin bir mideye içer, kafir ise yedi mideye içer” buyurdular.
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Buhari, Et’ime 12; Müslim, Eşribe 186, (2063); Muvatta, Sıfatu’n-Nebiyy 10, (2, 924); Tirmizi, Et’ime
Resulullah (sav) buyurdular ki: “İki kişinin yiyeceği üç kişiye de yeter. Üç kişinin yiyeceği de dört kişiye yeter.”
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Buhari, Et’ime, 11; Müslim, Eşribe 178, (2058); Muvatta, Sıfatu’n-Nebiyy 20, 52, (928); Tirmizi, Et’ime
Resulullah dedi ki: “İki kişilik yiyecek dört kişiye de yeter, dört kişilik yemek sekiz kişiye de yeter.”
Ravi: Cabir
Kaynak: Müslim, Eşribe 179, (2059); Tirmizi, Et’ime 21, (1821)
(Bir zat) Resulullah (sav)’ın yanında öğürmüştü, ona: “Öğürtünü bizden uzak tut, zira, dünyada insanların en çok doymuş olanları, Kıyamet günü en çok aç kalacak olanlarıdır” buyurdular.
Ravi: İbnu Ömer
Kaynak: Tirmizi, Kıyamet 38, (2480); İbnu Mace, Et’ime 50, (3350)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Ademoğlu, mideden daha şerli bir kap doldurmaz. Ademoğluna belini doğrultacak birkaç lokmacık yeterlidir. Ancak [nefsinin galebesiyle] illa da (mideyi doldurma işini) yapacaksa bari onu üçe ayırsın: Üçte birini yemeğe, üçte birini suya, üçte birini de nefesine (tahsis etsin, üçte birden fazlasma yemek koymasin).”
Ravi: Mikdam İbnu Ma’dikerib
Kaynak: Tirmizi, Zühd 47, (2381); İbnu Mace, Et’ime 50, (3349)
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Bir avuç çürük hurma ile de olsa akşam yemeği yeyin. Zira akşam yemeğinin terki ihtiyarlık sebebidir.”
Ravi: Enes
Kaynak: Tirmizi, Et’ime 46, (1857)
Resulullah (sav) hiçbir vakit herhangi bir yemeğe laf etmedi, iştah duyduğu bir yemekse yerdi, hoşuna gitmeyen bir yemekse terkederdi, (yemezdi).
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Buhari, Et’ime 21, Menakıb 23; Müslim, Eşribe 187, (2064); Ebu Davud, Et’ime 14, (3763); Tirmizi, Bi
Resulullah (sav) buyurdular ki: “Sizden birinizin (yemek) kabına sinek düşecek olursa, onu iyice batırın. Zira onun bir kanadında hastalık, diğerinde şifa vardır. O, içerisinde hastalık olan kanadıyla korunur.”
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Ebu Davud, Et’ime 49, (3844); Buhari, Tıbb 58, Bed’ül-Halk 14; İbnu Mace, Tıb 31, (3504, 3505); Nesai
Resulullah (sav) cüzzamlı bir kimsenin elinden tuttu ve kendisiyle birlikte elini tabağa koydu, sonra da: “Allah’a güvenerek ve O’na tevekkül ederek ye!” buyurdu. (Rezin şunu ilave etti: “Bunu Ebu Bekr ve Ömer (ra) da yaptılar ve aynı şeyler söylediler.)
Ravi: Cabir
Kaynak: Ebu Davud, Tıbb 24, (3925); Tirmizi, Et’ime 19, (1818); İbnu Mace, Tıbb 44, (3542)
Sakif hey’eti arasında bir de cüzzamlı vardı. Resulullah (sav) ona bir haber göndererek: “Biz seninle bey’atımızı yaptık, sen hemen geri dön!” buyurdular.
Ravi: Şerid İbnu Süveyd
Kaynak: Müslim, Selam 126, (2231); İbnu Mace, Tıbb 44, (3544)
Resulullah (sav) kendisine, ilk çıkan turfanda meyve getirildi de, o zaman şöyle dua ederdi: “Allah’ım Medine’mizi bizim için mübarek kıl, meyvelerimizi, müdd’ümüzü, sa’mızı mübarek kıl, bereketlerini kat kat artır.” Bu duadan sonra, getirilen meyveyi orada hazır bulunan çocukların en küçüğüne verirdi.
Ravi: Ebu Hüreyre
Kaynak: Müslim, Hacc 474, (1373)
Ashab bir koyun kesmişti. Bu sırada bir dilenci geldi. Etten bir miktar verdiler. Derken başka gelenler oldu, onlara da verdiler. Geriye yine de et kaldı. Resulullah (sav) sordu: “Koyundan geri ne kaldı?” “Sadece omuzu kaldı!” dediler. Aleyhissalatu vesselam ise: “Omuzu hariç geri tarafı kaldı!” buyurdular.
Ravi: Aişe
Kaynak: Tirmizi, Kıyamet 34, (2472)