Aslan payı
* Bir işte en büyük emeği geçene verilen en büyük pay.
* En güçlü ve kuvvetli kişinin aldığı büyük pay.
* Bir bölüşmede en büyük pay.
* Bir malın paylaşımı sırasında güçlü olanın aldığı büyük pay.
* Ortaklaşa yapılan bir işin neticesinde en büyük payı ya da faydayı, ortakların en büyüğü, en kuvvetlisi veya en kıdemlisinin alması.
Örnek: “Aslan payı Ahmet`e düştü.”
Aslan payı hikayesi
Vaktiyle ormanın birinde, hayvanlar iş bölümü yapmışlar. Bundan sonra bir ekip ava gidecek, bir ekip de kralları olan aslanın hizmetine bakacakmış. Bir gün avcılar büyücek bir ceylanı avlayıp getirmişler.
Kral aslanın huzurunda, kaplan, kurt, tilki, çakal cümle et yiyici, halka olup ceylanı da, ortaya uzatmışlar.
Aslan kurda:
“Şu mübareği aramızda bir taksim et bakalım” demiş. Kurt gayet âdilâne bir şekilde şu parça senin, bu parça benim., diye bölüştürmeye başladığında ise, bu iş kralın hiç hoşuna gitmemiş. Gitmediği gibi bir pençe savurup kurdu yere uzatmış. Sonra da tilkiye dönerek gürlemiş:
“Sen taksim et bakalım kurnaz tilki!”
Tilki, bir ceylana bir de kurda baktıktan sonra taksimata başlamış:
“Şu mübareğin ön bacakları, efendimiz hazretlerinin sabah kahvaltısıdır. Arka bacakları ise akşam yemeğidir. Yüreği, ciğeri, böbrekleri ise öğle vakti atıştırmak üzere yine efendi hazretlerinindir. Geriye kalan işkembeydi, bağırsaktı, kelleydi, paçaydı her ne varsa, onları da biz kullar, aramızda bölüşürüz oldu bitti” demiş.
Bu taksimat kral aslanın pek hoşuna gitmiş. Tilkiye dönüp, “Söyle bakalım, bu âdil taksimatı kimden öğrendin?” diye sormuş.
Tilkicik, bıyıklarını burarak kurda bakmış ve:
“Şu yerde uzanmış yatan, kurt babadan öğrendim efendi hazretleri” demiş.
DEYİM NEDİR?
Deyim, dil biliminde, kavramları, durumları hoşa giden bir anlatımla ya da özel bir yapı ya da söz dizimi içinde belirten ve çoğunlukla gerçek anlamlarından ayrı anlamlara gelen sözcüklerden oluşan kalıplaşmış sözcük topluluğu ya da cümledir. İki veya daha çok sözcükten kurulu bir çeşit dil ifadesi olan deyimler, duygu ve düşünceleri dikkati çekecek biçimde anlatan ad, önad, belirteç, yalın ve birleşik eylem görünüşlü dilsel yapılardır. Ya tam bir tümcedirler ya da bir söz öbeğidirler.
Diğer bir deyişle Deyim; Genellikle gerçek anlamından uzaklaşmış birden çok sözcükten oluşan, bir kavramı ya da durumu karşılayan kalıplaşmış sözcük gruplarına “deyim” denir.