Atasözü; Atalarımızın uzun denemelere dayanan yargılarını, tecrübelerini, bilgece düşünce ya da öğüt olarak ifade eden ve kalıplaşmış biçimleri bulunan kamuca benimsenmiş özlü sözlerdir.
Deyim ise; Genellikle gerçek anlamından uzaklaşmış birden çok sözcükten oluşan, bir kavramı ya da durumu karşılayan kalıplaşmış sözcük gruplarıdır.
Paran varsa cümle alem kulun, paran yoksa tımarhane yolun
* Varlıklı ve zengin olana, herkes kul köle olur, hizmet ve hürmet eder, isteklerini en kısa sürede yerine getirir. Yoksula, kimse yüz vermez, yanına bile yaklaştırmazlar. Dahası, bunların adı deliye çıkar.
* Kişilere verilen değer paralarına göre ölçülür. Zenginlik, yoksulluk kişilerin insan olarak değerlerini ortaya koymaz. İnsana değeri verdiren, düşünce ve davranışlarıdır. Para, pul, zenginlik, yoksulluk gelip geçici değerlerdir. Ancak günümüzde çoğu kişiler paralıların etrafında pervane olurlarken, parasızları değersiz görmektedirler. Değerin böyle verilmesi tamamen yanlış bir yaklaşımdır. Her şeyi parayla ölçenler, paralarından dolayı kendilerini değerli kabul edenler, varlıklarını yitirdikleri zaman gerçekle yüzyüze gelirler.
* Paran varsa her kapı senin için açılır; yoksa bütün kapılar yüzüne kapanır. Zengin olana, herkes kul kurban olur, hizmet eder. Yoksula, kimse yüz vermez. Dahası, bunların adı deliye çıkar. Toplumda para ve saygı birbirine paraleldir. Parası olanın her işi kolaydır, herkes dediğini yapar ve kimse karşı gelmez.