Atasözü; Atalarımızın uzun denemelere dayanan yargılarını, tecrübelerini, bilgece düşünce ya da öğüt olarak ifade eden ve kalıplaşmış biçimleri bulunan kamuca benimsenmiş özlü sözlerdir.
Deyim ise; Genellikle gerçek anlamından uzaklaşmış birden çok sözcükten oluşan, bir kavramı ya da durumu karşılayan kalıplaşmış sözcük gruplarıdır.
Ne yavuz (azgın) ol asıl, ne yavaş (şaşkın, miskin) ol basıl
* Sertlikten kaçın, ona buna saldırıp kimseyi ezme, yoksa seni kötü biçimde cezalandırırlar. Çok sessiz, uyuşuk, pısırık, korkak ve yumuşak da olma; yoksa seni hırpalayıp ezerler. İkisinin ortası bir yol izle.
* Cezaya çarpılacak ölçüde aşırı ve saldırgan olma. Ama herkes seni ezecek ölçüde yumuşakve miskin de olma. Hayatı düz bir çizgide geçirmek ve mutlu olabilmek için her türlü aşırılıktan ırak durmak gerekir.
* Taşkınlık da miskinlik de kişiye zarar getirir. Kişi, davranışlarında ölçülü olmasını bilmelidir. Her şeyin aşırısı mutlaka zarar getirir. Kimi aşırılıklar topluma, kimileri de kişinin kendisine zarar verir. Toplumun koyduğu kuralları aşan, taşkın davranışlarda bulunan kişiyi, toplum cezalandırır. Çünkü onun zararı, doğrudan topluma olur. Bunun yanında normal davranışların gerektirdiğinden daha yavaş hareket eden şaşkın, miskin kişiler ise, hakları başkaları tarafından çiğneneceği için, zararı bizzat kendileri göreceklerdir. Ama yerine göre ve ölçülü davranan kişiler toplumun kurallarını çiğnemeyecekleri gibi kendi haklarının da ellerinden alınmasına asla izin vermeyeceklerdir.