Atasözü; Atalarımızın uzun denemelere dayanan yargılarını, tecrübelerini, bilgece düşünce ya da öğüt olarak ifade eden ve kalıplaşmış biçimleri bulunan kamuca benimsenmiş özlü sözlerdir.
Bir elin verdiğini öbür elin duymasın
* Yardım yapmak bir insanlık görevi, dinî bir emirdir. Ancak bunu yapmanın da bir yolu yordamı vardır. Yoksula yardım ederken insanın amacı kendini gösterip övünmek değil, görevini ve sorumluluğunu yerine getirmektir. Bu bakımdan yoksulları inciten gösterişlerden kaçınmak; kimsenin haberi, hatta en yakınların bile haberi olmadan yardım yapmak gereklidir. Yoksa tersine bir hareket yardım edilen kimseyi mahcup duruma düşürür, yapılan iyilik de iyilik olmaktan çıkar.
* Bir yoksula, bir hayır işine yaptığınız yardımı, en yakınlarınız dahi bilinemelidir. Çünkü bu çeşit yardımlar dini, ya da sosyal bir ödevdir. Amaç kendini göstermek değil, bir yaraya merhem olmaktır. Herkes görsün, işitsin, kendisini övsün diye yapılan yardım, din ya da insanlık duygusu ile yapılmış iyilik olmaktan çıkar.
* İnsanları basitleştiren düşüncelerden biride şudur: “Desinler”. Çoğu insan benim için iyi şeyler söylesinler diye birşeyler yapar. Bu çok yanlış ve sonuç itibariyle olumsuz bir düşüncedir. Bir yoksula, bir hayır işine yaptığımız yardımı, en yakınlarımız dahi bilmemelidir. Çünkü bu çeşit yardımlar dini yada sosyal bir ödevdir. Amaç insanın kendisini göstermesi değil, bir yaraya merhem olmaktır. Herkes görsün, işitsiz, kendisini övsün diye yapılan yardım, din yada insanlık duygusu ile yapılmış iyilik olmaktan çıkar.